فراز (82) دعای جوشن کبیر تعبیر جالبی از نوع قضاوت دارد:
"قضاوت باید با تدبیر باشد"
"یَا مَنْ أَنْعَمَ بِطَوْلِهِ یَا مَنْ أَکْرَمَ بِجُودِهِ یَا مَنْ جَادَ بِلُطْفِهِ یَا مَنْ تَعَزَّزَ بِقُدْرَتِهِ یَا مَنْ قَدَّرَ بِحِکْمَتِهِ یَا مَنْ حَکَمَ بِتَدْبِیرِهِ یَا مَنْ دَبَّرَ بِعِلْمِهِ یَا مَنْ تَجَاوَزَ بِحِلْمِهِ یَا مَنْ دَنَا فِی عُلُوِّهِ یَا مَنْ عَلا فِی دُنُوِّهِ. ".
تدبیر قاضی بویژه در مسائل دادرسی و تلاش برای قلع نزاع، مطلوب خواهد بود. نباید اسباب آزار مردم را با تفاسیر سخت از قواعد دادرسی، فراهم کرد.